Τραγούδια εμπνευσμένα από τις ιστορίες των κύκλων της φωτιάς
Ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας δημιουργούν έναν μαγικό δίσκο για παιδιά, από αυτούς που τα σέβονται και τα ταξιδεύουν.
Στο εισαγωγικό τους σημείωμα, που συνοδεύει την έκδοση, ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας ξετυλίγουν την ανέμη της «Εποχής των παραμυθιών»:
Από την εποχή των παραμυθιών, τότε που οι άνθρωποι ζούσαν ακόμα με τα παραμύθια…Τότε που το τζάκι, ήταν η τηλεόραση της εποχής και για όλα τα υπόλοιπα, δε χρειαζόταν παρά μόνο η φαντασία. Έτσι πορεύτηκε ο πλανήτης για χιλιάδες χρόνια. Μαζεμένοι μπροστά στη φωτιά, διηγούνταν οι παραμυθάδες, και εκστατικοί τους άκουγαν όλοι, άρχοντες και κολίγοι, μικροί και μεγάλοι. Από τους πανάρχαιους μύθους μέχρι τον Αίσωπο και τα λαϊκά παραμύθια του Μεσαίωνα, από τους αδερφούς Γκριμμ, τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, τον Όσκαρ Ουάιλντ και τόσους άλλους παραμυθάδες-ποιητές, μέχρι τον σημερινό Χάρι Πότερ (της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ), τα παραμύθια εξιστορούσαν πάντα την αιώνια διαπάλη ανάμεσα στο καλό και το κακό.
Βασιλιάδες, πριγκιποπούλες, κοινοί θνητοί, δράκοι και κακές μάγισσες, ζώα που μιλάνε, ήρωες που λύνουν τα μάγια, όλα συνυπάρχουν μέσα στα παραμύθια. Όλα μαζί, βαθιά στις ομίχλες των δασών του ασυνείδητου, αλληγορικές ιστορίες που περιείχαν κάποιο δίδαγμα (αν και όχι πάντα εμφανές), τα παραμύθια, χιλιετηρίδες τώρα, διασκέδασαν ταξίδεψαν και παρηγόρησαν τους ανθρώπους, ενήλικες και παιδιά.
Κυρίως όμως βοήθησαν τα παιδιά να προσαρμοστούν στο σκληρό κόσμο που τα περιέβαλε, δείχνοντάς τους (μέσα από το όνειρο και τη φαντασία) τις επώδυνες συχνά αλήθειες, για τη ζωή και τη μετέπειτα πορεία τους μέσα σε αυτή.
Αυτές οι χιλιετηρίδες που περάσαμε «δίπλα» στο τζάκι, είναι η «εποχή των παραμυθιών». Και σ’ αυτήν ακριβώς αναφέρεται ο τίτλος του δίσκου που κρατάτε στα χέρια σας.
Κάποτε λοιπόν, εκεί στις αρχές της δεκαετίας του `50 γεννήθηκαν δύο δίδυμοι, που ο δάσκαλος παππούς, τους έμαθε να αγαπάνε τα παραμύθια και μεγάλωσαν με την ελληνική μυθολογία και τα «ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ» των εκδόσεων «ΑΤΛΑΝΤΙΣ» – Μ.Πεχλιβανίδης, της οδού Κοραή 8, στην Αθήνα. Αυτοί οι δύο που λες.. κάποια στιγμή, μεγαλώνοντας, πήραν τις κιθάρες και σαν μαγεμένοι κάθισαν και έγραψαν τα τραγούδια που ακούτε. Ναι, προλάβαμε τη γεύση, τον ήχο και τον απόηχο μιας εποχής, όπου το μόνο μέσο μαζικής επικοινωνίας ήταν το ραδιόφωνο. Προλάβαμε ακόμα και να ακούσουμε τη φωνή της «Θείας Λένας» (Αντιγόνη Μεταξά), πού αλλού; Στη μοναδική ραδιοφωνική συχνότητα που υπήρχε, εκείνη, της ελληνικής ραδιοφωνίας. Λίγα χρόνια μετά (1969), ο πλανήτης αποφάσισε να πάει στο φεγγάρι και να βλέπει την «Οδύσσεια του διαστήματος».
Έτσι είναι, άλλες εποχές, άλλα παραμύθια, καινούριες περιπέτειες. Σίγουρα όμως όπου κι αν πάμε , όσο μακριά κι αν ταξιδέψουμε, θα κουβαλάμε πάντα μαζί τη διττή μας φύση. Το φως και το σκοτάδι , αλλά και την παντοτινή λαχτάρα για όλο και περισσότερες εμπειρίες , όλο και πιο μακρινά ταξίδια.
Ό,τι κι αν γίνει, όπως κι αν εξελιχθούν τα πράγματα, ένα είναι σίγουρο . Τα παραμύθια εμείς οι άνθρωποι, πάντα θα τα έχουμε ανάγκη.
Καλή ακρόαση λοιπόν.
Αρχή του παραμυθιού…
Χάρης-Πάνος
Χειμώνας 2021
